Het is weer zondagmiddag en de laatste weekend dag is dus weer in volle bloei. Een mooi moment om eens terug te blikken op de heerlijke voetbaldag van gister. Voor de mannen van BOL 2 is het seizoen alweer even bezig en er mag trots geconcludeerd worden dat het seizoen goed begonnen is met 6 punten uit twee wedstrijden. Waar er op voorhand toch wat vraagtekens stonden over de staat van het 2e elftal en belangrijkste vlaggenschip van BOL. De voorbereiding was niet zonder smet of vrees verlopen en er waren vaak meer mensen niet op training dan wel. Een instelling die geen volle zalen trekt en ook getuigd van een zwakke mentale fitheid. Voor dit stukje geldt uiteraard, wie de schoen past, trekt hem aan. Goed, de voorzorgen waren dus verder ongegrond want na twee speelronden staat BOL weer op de 1e plek en dat is een vertrouwd gezicht.
Op de treurige zaterdag van gister, op het meteorologische vlak dan, stond er een wedstrijd tegen titelkandidaat Marken op het programma. Marken, dat vorig jaar op de 2e plek eindigde in de 2e klasse zaterdag, is sowieso al een niet heel geliefde tegenstander van de groenhemden. Vorig jaar verloor het eerste elftal op Marken haar laatste hoop op promotie en ook het tweede heeft het altijd lastig met de fysiek sterke visserszonen. Reden genoeg dus om fit en fris aan de aftrap te verschijnen. Fris was met dit ongelooflijk trieste weer overigens bijna niet mogelijk, want alle gedane moeite in de uiterlijke verzorging verdween als sneeuw voor de zon door de regen. Al zal er met fris waarschijnlijk iets anders bedoeld worden in deze context, maar dat vogelen jullie zelf maar uit.
Het tweede kon gister bouwen op de, en ik citeer: “sterkste selectie die ik ooit van Bart heb meegekregen’’. Walter was hiermee zeer resoluut en duidelijk over de kansen die hij ons toedichtte in deze vroege seizoenstopper. De sterkst mogelijke selectie en iedereen was fit. Een overwinning zat er dus meer dan ooit in op Marken en dat hebben ze geweten ook. Ondanks het doldrieste weer, ging BOL vurig van start en kreeg het al vroeg in de wedstrijd twee opgelegde kansen. Deze werden echter kolderiek om zeep geholpen door eerst Lars en daarna Alex. Beide keren waren deze twee heren ook de aangever voor elkaar. Een leuke samenwerking dus. Naar mate de eerste helft door kabbelde werd BOL iets onnauwkeuriger en ging er wel eens het een en ander mis. Marken kreeg in de eerste helft ook een grote kans om te scoren, maar die kans was niet besteed aan de spits van de vissnuivers.
In de rust werd er door coach Walter een wijziging doorgevoerd. Spits Nick (a.k.a Niek) Hogeveen werd ingebracht ten fauveure van Lars van der Zee. Die wisseling deed het aanvalsspel van de Broekers zichtbaar goed en resulteerde al zeer vlot in een grote mogelijkheid voor de ingebrachte spits. Zijn lob volley miste echter kracht en werd zo dus een prooi voor de 55-jarige doelman van Marken (ook dat is de charme van amateurvoetbal). BOL liet het hier echter niet bijzitten en ging vol opzoek naar de openingstreffer. Die openingstreffer kwam er ook en was er een van gematigde schoonheid. Chris Rijnders kreeg na een korte kap de bal vrij in de zestien meter en haalde met links vervolgens verwoestend hard de trekker over. In die laatste zin mag verwoestend hard gelezen worden als ‘’mijn grootmoeder had nog harder geschoten’’. Niks ten nadele van jou hoor Chris, we zijn blij met je tomeloze inzet en je goede goal!
Na deze bevrijdende treffer van Chris, ging Marken meer en meer van zich afbijten en het in de amateur wereld wel bekende ‘kick and rush’ voetbal spelen. De boomlange verdedigers van Marken werden in de spits geposteerd en met lange halen werd er gepoogd nog het een en ander te forceren. Ik vraag mij nog steeds af wat die gasten in Marken in hun eten hebben zitten, want zelden heb ik zulke uit de kluiten gewassen knapen rond zien hobbelen over een voetbalveld. Goed, terug naar de orde van de dag. De lange halen van Marken resulteerde namelijk, jammerlijk voor ons, wel in effect. Een lange slinger werd door Boon verkeerd ingeschat, ondanks zijn enorm mannelijke kreet: ‘’MIJ!!”. De bal vloog over ons krokettenvanger heen en belande tot een ieders grote opluchting op de paal. De bal kwam helaas wel weer in de voeten van een Marken speler en uit zijn voorzet beging Frank Wagenaar een schandalige overtreding in zijn eigen zestien meter. Een meer dan terechte penalty na klungelig verdedigen door de toch zo ervaren Frank. Mocht u het sarcasme niet geheel uit de context kunnen halen, zal ik het u bij deze gewoon maar zeggen: dit was sarcastisch. De dramatisch fluitende scheidsrechter (speler van Marken 3) gaf voor een enorme duikeling en een vreselijke oerkreet een zeer onterechte strafschop aan de withemden. Gelukkig deed Karma haar werk zeer goed deze zaterdag en werd de penalty weergaloos gered door Boon. Die hiermee zijn waarde bewees voor het tweede en zijn ploeg op de been hield.
Het resterende deel van de wedstrijd is het beschrijven niet echt meer waard. Een paar lange ballen waren nog de enige dreiging en daar hield het wel mee op. De scheidsrechter beleefde zijn beste moment van de wedstrijd toen hij besloot af te fluiten.
De conclusie van deze zaterdag is dat BOL serieus gaat meedoen om de bovenste plaatsen deze competitie en dat er met dit elftal van alles mogelijk is. Mannen, ik ben trots op jullie, ga zo door en wie weet waar het spreekwoordelijke schip strandt.
TC