Na de kater van vorige week tegen AFC te hebben verwerkt, was het voor BOL zaterdag tijd om weer eens een overwinning te halen, in en tegen Aalsmeer. Aalsmeer stond iets lager op de ranglijst met maar 1 punt minder dan BOL. Thuis, nog maar 2 maanden geleden, wist BOL net aan te winnen (3-2). Aalsmeer had na een moeizame periode de laatste weken de opgaande lijn weer te pakken met twee overwinningen op rij. Bovendien was het sinds een paar weken weer compleet, na een periode waarin er door schorsingen en blessures veel wisselingen waren geweest in de opstelling.
Toen onze voortreffelijke buschauffeur Robbert van Rijnders Reizen ons om 13.15 uur had afgezet bij het complex van Aalsmeer (hij had eerder op de dag ook al het tweede elftal daarheen gebracht), zagen we het staartje van de wedstrijd van Aalsmeer 2 tegen BOL 2. BOL 2 won ruim, met aan het eind nog een mooi doelpunt van Niek Hogeveen na aangeven door Alex van Enoo, met 4-0! Voor zo’n mooie uitslag zou BOL 1 natuurlijk ook tekenen.
Om 14.30 kwamen de beide elftallen, sympathiek begeleid door een meisjesteam van FC Aalsmeer, het prachtige nieuwe kunstgrasveld van Aalsmeer op. Onder leiding van de heer P. Raven uit Bovenkarspel startte de wedstrijd. BOL begon in bijna dezelfde opstelling als waarmee het tegen AFC startte, met de gebroeders Molenaar in de verdediging. Aalsmeer pakte direct het initiatief en BOL had het van meet af aan lastig. Het spel van Aalsmeer toonde dynamisch en fel en al na een paar minuten kreeg Aalsmeer een eerste kans de score te openen. Dat lukte niet, maar in het eerste kwartier kreeg het nog zeker twee grote kansen, waarvan er toch minstens 1 had moeten worden benut. De nummer 9 van Aalsmeer zal nog wel eens met spijt terugdenken aan de grote mogelijkheid die hij onbenut liet, toen hij alleen voor keeper Xander Snoek een vrije schietkans kreeg. Tot overmaat van ramp moest diezelfde Snoek zich al na 20 minuten spelen geblesseerd laten vervangen. Na een wat bijzondere “warming-up” nam Steven Boon, die dus al 90 minuten bij het tweede had gekeept, zijn plaats in. Hij zou dat voortreffelijk doen, zo zou blijken.
Toen de Aalsmeer-storm wat leek te luwen kreeg BOL meer grip op de wedstrijd. Verdedigend ging het beter, omdat, op advies van trainer Bart Hoogland, men zich niet moest laten verleiden om met de twee spitsen waarmee Aalsmeer speelde mee te lopen, maar in de zone te blijven verdedigen. Een eerste grote kans voor BOL was er na ongeveer 25 minuten spelen voor Martijn Ton, die aan de aandacht van de vrij statische Aalsmeer-verdediging was ontsnapt en vrije doortocht kreeg. Hij aarzelde echter te lang waardoor zijn poging kon worden gestremd. Een paar minuten later “stak” middenvelder Koen Tros de bal prachtig diep op Sietse Brandsma, die ook alleen door kon gaan. Zijn poging was echter te doorzichtig en niet overtuigend genoeg, waardoor de keeper van Aalsmeer kon redden. Aalsmeer raakte echter in vertwijfeling door deze tegenaanvallen van BOL en raakte het goede spel van het begin helemaal kwijt. Na opnieuw een kans, dit keer voor Timon Plak, was het de vierde keer wel raak voor BOL. Een doorgekopte bal op de diepgaande Martijn Ton werd door laatstgenoemde teruggelegd op Bas Jonker. Waar de keeper een voorzet verwachtte, koos Bas er vanaf de rand van de 16-meter voor de bal met een strak schot direct in de korte hoek te schieten en zo de keeper volkomen te verrassen, 1-0 voor BOL! Aalsmeer was het helemaal kwijt en nieuwe aanvallen golfden op het doel van Aalsmeer.
Eén van deze aanvallen van BOL leek te smoren, maar Timon Plak pikte de bal aan de linkerkant van het veld op. Op prachtige wijze kapte hij bijna op de achterlijn zijn tegenstander uit en gaf hij een strakke halfhoge voorzet. Die was een prooi voor Sietse Brandsma, die tussen twee verdedigers van Aalsmeer dook en de bal keihard in het Aalsmeer-doel kopte, 2-0 voor BOL. Een mokerslag voor Aalsmeer, zou later blijken. De rust kwam voor Aalsmeer als geroepen, tijd om na te denken over een nieuw strijdplan.
Of ze het daarover hebben gehad in de rust, ongetwijfeld, maar er was weinig van te merken in de tweede helft. De aanvallen van Aalsmeer leidden nauwelijks tot gevaar voor het doel van BOL en zoals gezegd, waar het gevaarlijk dreigde te worden, was daar nog keeper Steven Boon die zeer gedecideerd ingreep en zijn verdediging goed coachte. Noodgedwongen moest Aalsmeer steeds meer ruimte weggeven en dat is gevaarlijk tegen de snelle aanvallers van BOL. Het was dat het aan precisie ontbrak voorin, want er waren voor BOL zeker mogelijkheden om de score verder op te voeren. Al met al kabbelde de wedstrijd voort en was de tweede helft een stuk minder aantrekkelijk om te zien dan de eerste. Maar dat zou BOL natuurlijk een zorg zijn bij deze stand. Even was het schrikken toen uit het niets een schot van Aalsmeer via de bovenkant van de lat over het doel van BOL vloog, er waren toen al ruim 75 minuten gespeeld. Daarvoor had Steven Boon een keer reddend op moeten treden door een schot liggend met zijn benen te blokkeren. Maar dat waren ook de enige mogelijkheden voor Aalsmeer in de tweede helft.
Inmiddels waren Jan Biersteker en Jelle Brandsma in het veld gekomen voor resp. Jack Schoon en Dennis Rijs en zij toonden zich waardige vervangers. Het pleit werd helemaal beslecht toen bij een snelle aanval van BOL, Martijn Ton in zijn poging de keeper van Aalsmeer te ontwijken, door laatstgenoemde in het strafschopgebied werd aangetikt. Penalty voor BOL, die vervolgens door Sietse Brandsma goed werd benut, 0-3.
Met nog ongeveer tien minuten te gaan was de wedstrijd daarmee definitief gespeeld. BOL kreeg nog mogelijkheden op de 0-4 en zelfs 0-5, maar dat zou ook een wat al te geflatteerde uitslag zijn geweest. Na nog wat tijd te hebben bijgeteld, floot de goed leidende scheidsrechter Raven om 16.25 de wedstrijd af. Daarmee haalde BOL zes punten in Aalsmeer (BOL 1 en 2) en hield keeper Steven Boon zijn doel (bijna) 180 minuten schoon. Met hem is de “man of the match genoemd!” Reden voor een feestje, eerst in de bus terug naar huis en later in de kantine en (nog weer later) in de stad, een feestje dat de selectie trouwens al had gepland voor dit weekeinde. Een mooie opsteker, zeker ook voor ons oudste erelid, groot BOL-supporter en chroniqueur van de wedstrijden van BOL 1, de heer Cees Koedijk. Hij kon er dit keer door ziekte helaas niet bij zijn in Aalsmeer, we wensen hem een voorspoedig herstel en hopen dat hij snel zijn vertrouwde schrijverspen weer kan opnemen.
Aalsmeer – BOL 0-3
36 Bas Jonker 0-1
38 Sietse Brandsma 0-2
78 Sietse Brandsma 0-3 (penalty)
Scheidsrechter: de heer P. Raven uit Bovenkarspel