Na de overwinning op het vooraf als titelkandidaat getipte Zuidvogels, was BOL zaterdag gastheer van SDC Putten. De tweede ploeg dit seizoen die, na Nunspeet twee weken eerder, vanaf (randje) Veluwe naar Broek op Langedijk kwam afgereisd. Putten is vorig seizoen via de nacompetitie uit de hoofdklasse gedegradeerd naar de eerste klasse en geldt (net als Zuidvogels) als een titelkandidaat. Een ambitie die de club qua uitstraling, middelen en grootte past en niet onder stoelen of banken wordt gestoken.
Vanuit Mijdrecht waren verontrustende geluiden gekomen naar Broek op Langedijk over de kwaliteiten van Putten. Het plaatselijke sv Argon was de week ervoor kansloos geweest tegen de Puttenaren en scheen er met een 1-5 verlies nog genadig vanaf gekomen te zijn. Maar BOL is, zeker thuis, een lastig te kloppen ploeg. Vooraf was de verwachting van Puttense zijde dan ook dat het een moeilijke wedstrijd zou kunnen worden. En die verwachting zou uitkomen.
Nadat pupillen van de week Kristian ten Bruggencate en Noud Bodeman van de JO8-1 in een soepele een-twee als eerste het net van Putten hadden weten te vinden, liet scheidsrechter Bram van den Boogaard uit Amersfoort om iets na 14.30 uur aftrappen. Dit onder prachtige condities, een herfstzonnetje scheen op een dampend, door de overvloedige regenval eerder deze week hier en daar nog wat soppig A-veld. Putten liet al snel zien dat het was gekomen voor de winst. BOL kreeg weinig gelegenheid om in het spel te komen en grossierde in slordig spel en onnauwkeurige passing. Putten was de makkelijker voetballende ploeg en wist de onderlinge duels vaak te winnen. Zo had het een licht overwicht, maar waren er in het eerste deel van de wedstrijd weinig echte kansen. Putten kreeg een paar corners te nemen en eenmaal kreeg de snelle nummer 9 van Putten een schietkans, waarbij hij de bal recht in de handen van keeper Romain de Jong schoot.
De 0-1 voorsprong na ongeveer een half uur spelen kwam dan ook wat onverwacht. No. 22 Schuin kreeg de bal op de linkerkant aangespeeld en hij legde terug op een vrijstaande medespeler, wiens schot tegen de binnenkant van de paal sloeg. De terugkaatsende bal kon door no. 9 van Putten, Giovanni Hiwat, in het nagenoeg lege doel worden getild.
De 0-1 achterstand leidde niet tot veel Broeker weerwerk. Putten bleef de betere ploeg en kwam nog een paar keer gevaarlijk door. Gelukkig was keeper Romain de Jong attent en door enkele reddingen hield hij zijn ploeg in de wedstrijd. Vlak voor de rust dan eindelijk een aanval met dreiging van BOL. Daniël Vos gaf vanaf rechts een scherpe voorzet, die door twee inkomende spelers van BOL ternauwernood werd gemist. Ruststand 0-1, een op dat moment verdiende voorsprong voor Putten.
Direct vanaf de aftrap voor de tweede helft liet BOL zien dat het uit het ander vaatje wilde tappen. Geholpen door enkele foutieve passes van Putten, kreeg Martijn Ton als eerste een mogelijkheid. Enkele minuten later werd hij op het randje van de 16 meter op zijn hakken getrapt en kreeg BOL een vrije trap. Jack Schoon ontfermde zich over de bal. Hij krulde deze vervolgens fraai over de Puttense muur in de voor keeper Thodorie Velanas rechterhoek. Die was kansloos, wellicht ook door de hinder van de laagstaande zon. Zo was de achterstand al heel snel hersteld en die opsteker gaf BOL vleugels. Putten leek van slag en speelde een stuk minder dan in de eerste helft, wat ook de verdienste was van BOL. De thuisploeg zat er korter op en kon veel vaker dan in de eerste helft de bal heroveren en nieuwe aanvallen opzetten. Die werden steeds gevaarlijker. Halverwege de tweede helft dacht iedereen dat de 2-1 zou vallen, toen na een aanval over links de bal werd ingeschoten en deze volgens velen achter de lijn werd gekeerd door een verdediger van Putten. Voor scheidsrechter van den Boogaard viel dat niet te constateren en ook de grensrechter liet wijselijk doorspelen. Niet veel later was het Martijn Ton die zijn tegenstander te vlug af was en alleen kon door stomen richting goal. In de 16 meter werd hij van achteren neergehaald door zijn opponent. Een schoolvoorbeeld van een penalty (en wellicht een rode kaart), maar tot ontzetting van BOL en thuispubliek, oordeelde de scheidsrechter anders. Een oordeel waarmee Putten zeer genadig wegkwam, zo vond men zelf ook. BOL liet zich niet van de wijs brengen door zo veel ervaren onrecht en bleef de gevaarlijkste ploeg. Dat zou uiteindelijk ook leiden tot de beloning voor het uitstekende spel dat bij tijd en wijle werd getoond. Weer was het Martijn Ton die gevaarlijk was en vrij voor de keeper van Putten kwam, deze trachtte te omspelen, maar de keeper kon met zijn hand de bal net wegtikken. Wel ten koste van een blessure, waarna het spel even stil lag om die te laten behandelen.
Even later opnieuw een aanval van BOL, die leidde tot een hoekschop. De bal werd teruggelegd en door Thimo Schouwink in de 16 meter gebracht en verlengd. In eerst instantie kon keeper Velenas de bal nog keren, maar in de rebound stond Jeroen Korver klaar om van dichtbij in te schieten, tot grote vreugde van zijn ploegmaten en het thuispubliek. Voor Jeroen zijn eerste en zeer belangrijke treffer voor BOL. Met nog zo’n tien minuten te gaan was BOL hiermee aan de leiding gekomen. Putten trachtte met wissels nieuw elan in de strijd te brengen. Maar net zoals vorige week, was de verdediging van BOL weer goed op dreef en werd er nauwelijks een kans weggegeven. Aan de andere kant was BOL gevaarlijker, Daniël Vos leek de bevrijdende derde treffer te maken toen hij vlak voor het doel van Putten uithaalde, helaas belandde de bal via een verdediger van Putten net naast het doel.
In de ongeveer vijf minuten extra tijd kreeg Putten nog 1 kans via de fysiek en technisch sterke spits Jesse Schuin, maar hij kon deze mogelijkheid niet benutten. Een gelijkspel zou ook te veel van het goede zijn geweest voor Putten. Het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter van den Boogaard beklonk de overwinning van BOL. Hij besloot een spannende en sportieve wedstrijd, waarbij BOL zeker in de tweede helft aan klantenbinding deed. BOL kan trots zijn op weer een resultaat tegen een sterke ploeg. Hulde daarom voor de mannen en staf, onder leiding van het trainersduo Erwin Tump en René Groenhuijzen.