Voorjaar 2016. Een bijzondere tijd. BOL 1 rent achter de punten aan. Afscheid van Tijmen Vinke, Pleun van Gelder en Henk Glas. Het wordt akelig stil langs de lijn. Een bijzonder stuk geschiedenis is heengegaan.
Ik was 6 jaar, 1954. We zitten vroeg te ontbijten, m’n vader moest naar de veiling. Ik vraag: “papa, wie is toch die man die elke ochtend om 6 uur fluitend voorbij komt op zijn solex naar zijn werk?”. “Dat is Tijmen Vinke van de Sluiskaai en die werkt in Noord-Scharwoude en die is altijd zó vrolijk en blij dat hij fluitend naar zijn werk gaat. Ik heb dus geen wekker meer nodig. Altijd stipt op tijd. Hij heeft ook 5 jaar geleden nog meegewerkt aan de oprichting van voetbalvereniging BOL. Een harde werker en een groot gezin.” Ik ben stil en vraag niks meer. 1976. M’n jongens beginnen bij BOL. En achter de bar staat Tijmen Vinke. Fluitend op zaterdagochtend. Een harde werker en altijd klaar staan voor iedereen.
Het is nog steeds jaren ’50. 1951 volgens de foto. Daarop staan 5 mensen, harde werkers. Nou ja??? Vooruit dan maar. Pleun van Gelder, Klaas Blom, ome P en ome Dirk Schoon en m’n vader Simon. Allemaal harde werkers, Pleun, Klaas en ome Dirk de chauffeurs en laders. Elke nacht met de “nachtjager” naar Rijnsburg, Katwijk en Den Haag en Rotterdam. Op de foto was Pleun nog de enige die allen overleefde. Het is 2015. Ik schuif naast Pleun aan de “oudjes” bar. Met die bijna 30 jaar verschil, hoor ik daar eigenlijk niet te zitten. “Heb jij al wat gedronken?” vraagt Pleun. Ja, zei ik, jij niet ofzo? “Ik krijg hier niks”, zegt Pleun, “ik ben erelid en nog steeds staat mijn glaasje leeg”. “Hoe kan dat nou” vroeg ik. Ik keer het glaasje om, en er valt een druppel uit. Tja… “Jongens hebben jullie voor Pleun nog een slokkie, dit is zijn glas”. “Alweer?!”, zegt de tapper. Tja doe nou maar. Geef Pleun er “nog” maar ientje en misschien zelfs ientje toe. We hadden het nog even over de jaren ’50 en de 5 chauffeurs. Hij had de foto ook van me gehad en vond het geweldig. “Heb ik er nou net ientje gehad”, zegt ie en wijst naar zijn glaasje. “Geef ‘m er nog maar 1”. Als Pleun nog had meegemaakt dat ‘ie heerlijk onder de luifel van de kantine had kunnen staan of zitten, wat zou ‘ie hebben genoten. Hij heeft het er zeker 10 jaar over gehad. Wanneer maken ze nou eens een mooi afdak, dan ken je droog staan. Tja, nu pas.
En dan Henk Glas. Een bijzonder trieste gebeurtenis voor zijn vrouw en kinderen en kleinkinderen en voor allen die hem kenden, zeker ook bij BOL. “Moet je nou us horen…”, zei Henk. “Ik zal jouw us wat vertellen, moet je horen.” Heel voorzichtig zei ik dan: “ik luister Henk, zeg ‘t maar”. “T moet hier anders bij BOL. Ik heb een plan. Elke week een feestje op vrijdag met familie en/of vrienden. Daar kunnen we veel geld mee verdienen. Jij heb toch die vergunning, nou doe er eens wat mee.” Hij had gelijk. Het leverde veel extra’s op, maar de horeca was er niet blij mee. Toch was Henk een royale sponsor en had hij goede ideeën. Als klasgenoot van elkaar hebben we veel meegemaakt in de groentehandel, de snijderij, en op de Sluiskaai… Ook BOL heeft veel aan hem, en zijn gezin, te danken. We gaan verder met elkaar bij BOL en met de goede gedachten aan al deze kanjers die voor de toekomst van BOL veel hebben betekend en nog altijd veel goede herinneringen naar boven doen komen.
Een nieuwe lente, een nieuw geluid. Er zijn ook blijde berichten. Er wordt weer een nieuw damesteam geformeerd. Op 7 april 2016 is Nienke, dochter van de trotse ouders Femke Brandsma-Rijnders en Chris Rijnders geboren. Een pracht van een baby. En al heel opmerkelijk. Want wij mochten uiteraard even op kraambezoek en ze lag in de armen van Femke en de tv staat aan. Jawel hoor: een voetbalwedstrijd. En ze draaide haar hoofd van ons af, tja dat snap ik wel, naar het beeldscherm. Geweldig! Het damesteam 2016 is in wording. Over 4 jaar voetballen ze over het derde veld. Klasse en van harte gefeliciteerd met deze fantastische voetbal-ster.
Niek leegwater zijn 300ste voetbalwedstrijd voor BOL 1. Hoeveel doelpunten zullen dat geweest zijn? Klasse Niek. Gefeliciteerd. Lekker doorgaan hoor. Prima!
Opmerkelijk ook was het laatste doelpunt van BOL in deze 2015-2016 competitie. Er was nog misschien 1 punt te behalen tegen OSV. En jawel hoor, de keeper van OSV pakt een ‘terugspeelbal’ met de handen op en krijgt een indirecte vrije trap tegen zich. En natuurlijk – ientje toe – de bal gaat rechtstreeks tussen alle benen door in het doel. 2-2, toch nog 1 punt. Ientje toe. Ien puntje toe. Een kleine troost in de laatste seconde.
Laten we maar lekker genieten van deze voetbalzomer en alle andere sporten. Proost BOL. Ondanks dit moeilijke voorjaar gaan we op volle kracht door!
Amsie