(Een beschouwing van ons oudste (ere)lid Cees Koedijk)
Toen mij zaterdag, wegens ongemak, een stoel werd aangeboden en ook toen ik me na afloop door een “erehaag” van bezoekers moest banen, zag ik veel bekende gezichten van oud-spelers wat herinneringen opriep. Natuurlijk geldt dat ook voor spelers die er niet meer zijn.
Het was in het begin voor BOL, opgericht in 1949, niet zo’n goede start. Een eigen veld was er niet en we moesten de eerste 12 jaar bij Vrone spelen. Het was toen echt nog niet prestatiegericht. Men nam het niet zo serieus. Het 2e team speelde ooit tegen ZCFC 2 en verloor met ruime cijfers. Hierna speelden de eerste elftallen tegen elkaar. Het eerste kwam met 7 spelers zodat er 4 van het tweede mee moesten doen. Het werd ook nu een grote nederlaag, waardoor de invallers van het tweede die middag 18 doelpunten om hun oren kregen. Nog een herinnering. We gingen in die tijd met een busje van Peereboom. Bij het vertrek 10 spelers, maar daar wist de chauffeur raad op. Zijn zoon, weliswaar elders lid, werd opgepikt en speelde mee. Toen waren er nog geen spelerskaarten. Gelukkig waren er nog geen dug-outs dus het viel niet op dat er al of niet reserves aanwezig waren.
Het was niet altijd voetbaltechnisch goed, maar de spanning vergoedde veel. Wedstrijden tegen Opperdoes en later tegen Jong Holland waren echte derby’s waarbij op het scherpst van de snede gevochten werd. Maar langzamerhand werd het meer serieus en de omslag kwam toen Martin van Leuven in 2006 trainer werd. Martin had BOL in de 4e klasse zien spelen bij SRC en zag wel mogelijkheden met dit team.
Het bestuur had oog voor goede trainers want Martin van Leuven bracht ons naar de 3e klas, vervolgens kwam Jorgen Heurter, die BOL naar de 2e klasse bracht. Nadat Jorgen BOL 6 jaar getraind had, vond hij het mooi en kwam Bart Hoogland, die ons naar de 1e klas bracht. Bart kreeg dispensatie voor 1 jaar en moest na dat jaar stoppen omdat hij, helaas, het benodigde trainersdiploma niet had. En toen scoorde het bestuur vervolgens weer goed door Erwin Tump binnen te halen, na 1 jaar met Mark de Vries waarin het niet lukte.
Het begon dus op het Vrone-veld waar we met een jute zak met ballen (met veter) onze eerste wedstrijd speelden. In 1961 kwam het eerste eigen veld en de eerste wedstrijd was tegen Vrone, omdat die onze gastheren waren geweest. Het eerste doelpunt ooit op het BOL-complex gescoord was een eigen inzet, waarmee we de eer aan onszelf hielden. Toen we in 1961 ons hoofdveld kregen, werd het voetbal steeds beter. We klopten in het seizoen 2016-2017 al aan de poort van de 1e klas, toen we bij EVC een beslissingswedstrijd tegen WV-HEDW speelden, die we ongelukkig verloren. Maar BOL kwam het seizoen daarna terug (door toen wel kampioen te worden en te promoveren naar de eerste klas) en zorgde dit seizoen voor een huzarenstukje, waardoor men mag meemaken dat je, ooit spelend in de 4e klas, nu tegenstanders in de 4e divisie krijgt. In plaats van Opperdoes en Marken worden het Hollandia en ODIN. Het totaal aantal kilometers zal zeker niet meer worden dan dit jaar. We hebben er alle vertrouwen in.
Cees Koedijk