BOL F1 verslaat buurman LSVV
Volgens trainer Wilco Glas mag je van iedereen verliezen, behalve van LSVV. Deze boodschap kregen de jongens vooraf te horen en omdat de F1 ook gedeeld eerste staat, werd er wel wat verwacht! De omstandigheden waren top: geen wind, zacht weer, iedereen aanwezig, dus om 8.45 uur trapten we af met Boaz in de goal. Binnen 1 minuut schoot Stijn de 1-0 in de touwen en was de voorsprong een feit. Iedereen die aanwezig was verwachtte een monsterscore, want dit begin was voortvarend. Dat bleek toch niet zo te zijn. LSVV kon niet echt een vuist maken, creëerde geen enkele kans, maar BOL was de eerste helft te slap en te sloom. De echte felheid en spirit was nog niet aanwezig. En mede door een uitstekende keeper bij LSVV bleef het de eerste helft dus 1-0. Eén schot belandde in de tuin van de buren, een ander schot vlak voor rust (van Seger) raakte de kruising en dat was het wel. Met een magere 1-0 zochten de jongens de limonade op. Erik probeerde in de kleedkamer het vuurtje wat aan te wakkeren, want er viel meer te halen dan deze magere voorsprong. Meer vechten voor de bal, feller in de duels, beter passen: dat was het advies.
Jitse ging de 2e helft keepen en de woorden van Erik misten hun uitwerking niet! Vanaf het begin zaten de jongens er veel meer bovenop en de doelpunten konden dan ook niet uitblijven. Bonne zette met een prachtige pass Boaz vrij voor de keeper en de 2-0 was een feit! Het liep goed de tweede helft. En toen moest het mooiste doelpunt nog komen: de keeper van LSVV schoot de bal het veld in, Sam pikte de bal op en schoot hem vanaf een metertje of 15 prachtig in de kruising. Geweldig mooi gedaan van Sam! De eindstand werd na een corner bepaald op 4-0. Boaz maakte zijn tweede van de dag. Jitse heeft helaas geen enkele bal gehad als keeper in de tweede helft, maar met de penalties na afloop kon hij nog een paar mooie reddingen verrichten.
BOL blijft met deze zege ongeslagen: 12 punten uit 4 wedstrijden! Tevreden met met name de tweede helft werden de douches opgezocht en keerde iedereen tevreden huiswaarts. Volgende week een vrije zaterdag helaas, maar omdat de F1 ook nog in de beker zit, volgt er woensdag weer een nieuwe wedstrijd tegen AFC 34 uit Alkmaar.
West-Frisia – BOL D3
Op weg naar Enkhuizen deze keer. Jochem was er niet en ook Davy moesten we missen. Geen wissels dus en Ties vertelde dat hij nog niet echt hard kon lopen. We beginnen aan de wedstrijd. Goed voetbal en mooie combinaties vallen de toeschouwers ten deel. Een mooi schot van Menno word door de keeper van West Frisia keurig uit het doel gehouden. Het zit niet mee. Een werkelijk giga misser van Marijn. Het vizier stond sowieso niet op scherp. Slecht weg werken van de bal betekent 1-0 achter. Kansje Menno. Een knal op de lat van Tim. Het lijkt wel of de bal er niet in wil. Bij de volgende aanval lukt het wel. Een goede voorzet van Marijn word onhoudbaar in geschoten door Ties. Het is de zelfde Ties die voor de 1-2 zorgt.
Nog voordat ik goed en wel de administratie rond heb hangt Ties half in de lucht voor een onvervalste hattrick. GEWELDIG! 1-3. Ook Menno doet een duit in het zakje. 1-4 Menno werkt zo hard dat de zool van zijn voetbalschoen los laat. De mannen van BOL zijn goed bezig. Een mooie voorzet van Bram…………. Helaas Marijn vind het net niet. Dan doet Bram het zelf maar. 1-5. We gaan op weg naar een beker limonade. Na de rust gaan we door met waar we gebleven waren, leuk voetbal en scoren. Bram heeft de 1-6 op zijn pantoffel. Een foutje bij ons in de verdediging maakt het ineens weer spannend 2-6. (grapje) De keizer van de kluts is Marijn weer lukt het niet. Een misser van Koen loopt goed af. Een knal van Tim net over. We doen er nog even een schepje boven op. Een voorzet van Bram en binnen getikt door Menno.2-7 Ook Tjibbe is van de partij en brengt de stand op 2-8. En dan, JA HOOR Marijn hij weet EINDELIJK het doel te vinden en brengt de stand op 2-9. Tevreden keren we Huiswaarts. Helaas ben ik volgende week verhinderd 🙁
BOL 2 verrast runner up Marken
Afgelopen zaterdag, 2 april, mochten de in het groen gehulde mannen van Arjan Maas op weg naar het altijd idyllische Marken. Aldaar werd de wedstrijd gespeeld Marken 2 – BOL 2. Voor BOL op papier een haast onmogelijke opgave. Marken is immers de trotse nummer 2 van de ranglijst en BOL moet het momenteel stellen met een vooraf niet gehoopte 8e plaats. Daarnaast werd de 1e wedstrijd tussen beide teams, afgewerkt op het BOL-werk, verloren door BOL. Op voorhand dus al een wedstrijd om je zorgen over te maken.
Voor BOL was de missie op Marken duidelijk: winnen! De punten zijn hard nodig, want met een elftal als dit mag je natuurlijk nooit in aanmerking komen voor degradatie. Want ook deze zaterdag stond er – ondanks veel afwezigen – een sterk elftal op het veld. Waarbij vermeld moet worden dat Jan-Paul den Hartig zijn rentree moest uitstellen door een vervelende blessure aan de enkel (de veroorzaker hiervan is een ieder wel bekend). Laten we hier echter niet te lang bij stil staan en doorpakken naar de wedstrijd zelf. De weersomstandigheden waren kort gezegd: perfect. Een zacht warm lente zonnetje straalde haar warmte uit op een prima van kunstvezels gemaakte grasmat. Ideaal voor BOL om haar eigen spel te spelen en de tegenstander te ontregelen.
De intenties van BOL werden direct na het eerste fluitsignaal duidelijk. De tegenstander het spel laten maken en via de counter over de flanken gevaarlijk worden. De linkerflank, waar door blessures en absenties een gat is gevallen, werd deze zaterdag bestreken door de jongeling David Snijder. David vulde dit naar behoren in en viel vooral op door hard werken en een aantal knappe individuele acties. Op de andere flank was Lars voortdurend lastig voor zijn directe tegenstander. BOL probeerde de eerste helft via snelle tegenstoten gevaarlijk te worden, maar was nog erg ongelukkig in het verzorgen van een knappe laatste pass. Met name Tom Adams had hier meerdere malen het volgende op te zeggen: ‘Hou daar nou is mee op’. Goed gezien Tom! Marken kon de eerste helft ook niet echt gevaarlijk worden en mede daardoor stond de brilstand ook in de rust op het scorebord. Een compliment aan Jan Slot, Bram Kliffen en de jonge doelman Julian ‘Jooligan’ Koopman. Bram Kliffen kon zijn kunsten de tweede helft echter niet meer vertonen door een vervelende knieblessure. En dus was Stormbram even geen Stormbrammetje meer. Zijn Plek werd ingenomen door de terug van weggeweeste Bastiaan Schaasberg. Na lange absentie door bezigheden op school, kon de zichtbaar aangekomen Bastiaan zijn kunsten weer vertonen op het veld. Welkom terug Baat!
De tweede helft had een spelbeeld dat exact gelijk was aan het spelbeeld van de eerste helft. En naarmate de wedstrijd vorderde kreeg ik steeds minder het gevoel dat er nog gescoord zou gaan worden. Beide teams hielden elkaar goed van de goal af en dus was het een wedstrijd die voornamelijk op het middenveld werd uitgevochten. Dat is dan gelijk mijn ezelsbruggetje naar het vechtersbaasje van BOL, Freek Poortvliet. Ook deze wedstrijd liet hij zien over een ongelooflijk arbeidsvermogen en longinhoud te beschikken. Freek was overal op het veld en het is niet gek om te zeggen dat hij de man van de wedstrijd was. Met als goede tweede Jan Slot, die bepalend was voor het structurele verzet van de verdediging van BOL. Al goed, ik heb de titel nu al uitgedeeld voordat ik ook nog maar beschreven heb hoe deze enerverende wedstrijd af liep. Waar BOL in de voorgaande jaren nog wel eens leek weg te komen met een goed resultaat, maar dan alsnog moest incasseren in de slotfase. Waren de rollen deze zaterdag even volledig omgedraaid. Waar de klein dik gedrongen spits Harmen Snoek eerst nog een gigantische kans om zeep hielp, was hij later wel gelukkig in de afronding. Een corner van Lars van der Zee werd door de keeper van Marken verwerkt als een kleuter die uitprobeert of de strijkbout van mama heet is, hij liet de bal namelijk net zo snel weer los als dat ‘ie hem vast had… De bal kwam hierdoor voor het uitgestoken ‘hoog’ geheven been van de attent meegelopen Harmen Snoek en die kon met een Zlatan achtige karatetrap de bal over de doellijn deponeren: 0-1!
Een galm van opluchting, vreugde en enthousiasme steeg op over het veld van Marken. BOL was nu heel dicht bij een knappe, niet verwachtte, overwinning en daar keek de ploeg na twee nederlagen op rij dan ook reikhalzend naar uit. BOL voetbalde de laatste minuten op een volwassen manier uit en kwam eigenlijk niet meer in de problemen. Niet gek ook dat BOL na het klinken van het laatste fluitsignaal in een euforische stemming verkeerde. Iedereen was zich ervan bewust dat deze overwinning erg belangrijk was en dat er een goede eerste stap is gezet naar overleven in de 2e klasse. De knappe overwinning werd dan ook eer aan gedaan door Frank Wagenaar. Die mij op pad stuurde om de selectie te voorzien van een heerlijk welverdiend gerstenatje. Welverdiend en daarom extra smaakvol.
De conclusie van deze door zonovergoten zaterdag is dan ook dat we trots mogen zijn op deze prestatie en dat we daar best van mogen genieten, maar dat het vizier vanaf komende dinsdag gericht moet zijn op de thuiswedstrijd van aankomende zaterdag tegen het altijd lastige VVC. Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft. Met andere woorden, we zijn er nog lang niet en we zullen nog hard moeten werken om ons veilig te spelen. Het vertrouwen is er, nu de punten nog!
Ik zie u allen graag zaterdag 9 april om 11:45 uur langs de lijn bij BOL 2 – VVC 2. Tot volgende week! TC