Eindelijk zege voor BOL 2, ondanks verlies ‘sterspeler’
Na een reeks van (onnodige) nederlagen begeeft BOL 2 zich ondertussen in de onderste regionen van de ranglijst. Hoogtijd dus om het tij te keren en te knokken tegen degradatie. De weg omhoog moet worden ingeslagen door de mannen van 2 en wel te beginnen met de thuiswedstrijd tegen Jong Holland.
Ondanks dat BOL te maken heeft met een flink gevulde ziekenboeg, kon er zaterdag worden aangetreden met een bijzonder sterk elftal. De teruggekeerde Jan Slot en Frank Wagenaar zorgden met hun ervaring voor een goede balans in het toch erg jonge elftal. De opdracht voor deze, qua weersomstandigheden, treurige zaterdag was duidelijk: 3 punten.
BOL begon erg sterk aan de wedstrijd en kreeg na 10 minuten al een eerste dikke mogelijkheid op de voorsprong. Thijs de Boer werd aan de linkerkant diepgestuurd door Jan Slot en kon de bal direct meenemen richting de goal. Zijn schot vond echter het gezicht van de keeper en niet het net. Deze kans was slechts een voorbode voor de vele kansen die BOL deze middag zou krijgen. Namelijk nog geen 5 minuten later werd diezelfde Thijs de Boer weer weggestuurd over de linkerflank, ditmaal door Frank Wagenaar. Deze keer faalde Thijs de Boer niet en met een harde schuiver verschalkte hij de keeper in de korte hoek: 1-0. Hierna kwam Thijs de Boer voor het laatst deze wedstrijd en dus ook dit verslag in beeld. Na een knappe actie langs verschillende verdedigers van Jong Holland, werd Thijs geblokt bij een poging tot het verdubbelen van de score. De schreeuw die na dit blok volgde ging door merg en been. Al snel werd duidelijk dat het einde wedstrijd was voor de flankspeler. Na een kort verblijf in de kantine, werd Thijs per ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. Na het maken van de noodzakelijke foto’s is een botbreuk uitgesloten, echter is er wel geconstateerd dat zowel de enkel als de knie zwaar zijn gekneusd. Eventuele schade aan enkel of kniebanden konden nog niet worden gezien en dus is een vervolg afspraak noodzakelijk om meer uitsluitsel te krijgen over de ernst en het herstel van de blessure. Namens iedereen wensen wij Thijs veel sterkte, hopen dat je gauw weer op het veld staat!
Na deze onderbreking ging BOL gelukkig verder waar het gebleven was en dat is goed voetballen. Na een gemiste kans voor Niek Hogeveen, kon BOL alsnog de 2-0 vieren. Een snelle inworp van Lars van der Zee kwam terecht bij Dennis Berkhout die op zijn beurt de bal bij Rutger Boeijer bezorgde, die kopte de bal terug op Frank Wagenaar. Frank die op wonderlijke wijze zijn lichaam van de grond kreeg, maakte op spectaculaire wijze deze vlot lopende aanval af. Een schitterend doelpunt en een bekroning voor de teruggekeerde Frank. Rutger Boeijer, zojuist nog de aangever van de 2-0, had 5 minuten later de dokter aan de lijn want na een ongelukkig kopduel had Rutger een behoorlijke hoofdwond opgelopen. Rutger was daarmee het tweede slachtoffer die vroegtijdig het slachtveld moest verlaten… De 3-0 liet niet lang op zich wachten na de korte onderbreking en het was Niek Hogeveen die deze goal op zijn naam schreef. Na een lage voorzet vanaf de linkerkant kreeg Niek de bal in twee instanties langs de keeper. Een ongekende luxe voor de mannen in het groen wit gehuld. Die luxe voorsprong werd zelfs nog luxer toen Freek Poortvliet de bal na een demarrage op de rechterflank bij Lars van der Zee wist te bezorgen, die op zijn beurt kort wegdraaide bij zijn directe tegenstander en de bal in de korte hoek schoot. 4-0 en daarmee was het gelijk rust…
Na de rust moest de wedstrijd nog even op gang komen, maar na 20 minuten viel er weer wat te juichen voor de scherp ogende Langedijkers. Eerst werd er door Niek Hogeveen nog een gigantische kans om zeep geholpen, maar daarna was het alsnog raak. Lars van der Zee werd diep gestuurd door de ingevallen Harmen Snoek en besloot ondanks het goed meelopen van Peter van Dinter voor eigen succes te gaan. Zijn droge schuiver verdween langs de keeper in het doel, 5-0. Vlak na deze treffer was het wederom Lars van der Zee die zich als doelpuntenmaker kon laten bejubelen. Een knappe aanval over verschillende schijven belanddde bij Lars, die met een simpele intikker zijn hattrick kon laten aantekenen en daarmee de 6e treffer voor BOL, 6-0. Hierna was de wedstrijd duidelijk gespeeld en liep de score zelfs nog hoger op. De 7-0 werd wederom gemaakt door Lars. Dit keer werd hij bedient door de niet zelfzuchtige Dennis Berkhout die 1 op 1 met de keeper het hoofd koel hielt en Lars voor een leeg doel zijn 4e goal van de middag liet maken. De 8-0 werd gemaakt door Niek Hogeveen die op aangeven van Lars van der Zee de bal diagonaal langs de verslagen Jong Holland keeper schoot.
Een heus slachtveld dus op het A veld. Die gelukkig werd beslecht in het voordeel van de groenhemden. Dankzij deze overwinning kan er weer voorzichtig naar boven worden gekeken. Degradatie moet worden voorkomen en de eerste stap is bij deze gezet!
F1 bekert verder!
Vandaag geen competitiewedstrijd, maar een bekerduel. SVW uit Heerhugowaard was de tegenstander. We speelden uit en ondanks de vele regen van afgelopen nacht lag het veld er prima bij. Sam keepte deze wedstrijd. Jesse is net uit het gips en mocht nog niet meedoen. Maar hij kwam wel kijken! Gelukkig mag hij de volgende keer weer spelen, want aanmoedigen is leuk, maar spelen nog leuker natuurlijk!
Al snel werd duidelijk dat BOL de betere ploeg was. De jongens hadden het meeste balbezit en waren voortdurend op de helft van de tegenstander. Achterin stonden Seger en Jitse. Niemand kwam er langs. Op het middenveld speelden Boaz en Zepp. Zepp, vorige week nog ziek, was weer nadrukkelijk aanwezig en samen met Boaz probeerden ze de aanvallers zoveel mogelijk te ondersteunen. De aanvallers waren eerst Tjeerd en Stijn. Bonne kwam er later in.
De eerste 10 minuten bleef het openingsdoelpunt uit, maar na een pass van Boaz op Bonne lag de 0-1 in het net. De 0-2 kwam drie minuten later. Stijn kopte een corner strak in de linkerbovenhoek. Wilco, de trainer, was ook aanwezig, maar er gaan geruchten dat hij het doelpunt niet heeft gezien, omdat hij druk aan het kletsen was…. Het was een prachtig doelpunt. In de eerste helft kreeg SVW 1 kans, maar omdat Sam goed zijn doel verkleinde, schoten ze naast. Vlak voor rust maakt Zepp met een mooie individuele actie de 0-3.
Na de rust werd Tjeerd in de verdediging gezet naast Seger. Verder veranderde er weinig. De keeper van SVW liet een schot van Bonne los en toen was het 0-4. Deze zelfde keeper had daarna wat psychische problemen, want hij wilde eigenlijk stoppen. Toch bleef hij uiteindelijk maar in het doel staan om nog 1 keer te moeten vissen. Alweer Bonne, na dit keer een mooie actie van Stijn. Stijn is alweer een paar weken helemaal in zijn element op het veld. Hij werkt als een paard en ook vandaag was hij weer in goede vorm.
Sam had als keeper een rustige dag. Toch raakte hij nog geblesseerd toen hij de bal wilde ophalen die over de achterlijn was gegaan. Al rennend zag hij een paaltje over het hoofd. Dat paaltje ging niet aan de kant en kermend lag Sam op de grond. Gelukkig werd hij weer opgelapt en kon hij verder spelen. Toch moest hij nog 1 keer de bal uit het net vissen toen SVW vlak voor tijd een eretreffer maakte. Boaz schoot nog hard op de paal, Bonne miste de rebound en zo eindigde de wedstrijd in een 1-5 overwinning. BOL bekert dus verder en om het met Erik te zeggen: “We zijn op weg naar de Kuip”.
De wisselvallige dag van de E1
Zaterdag 20 februari stond al een tijdje vol in onze agenda. In de ochtend thuis tegen SRC E1 uit Schagen voor de beker en in de middag de zaal in tegen de Grasshoppers E1 (met bijbehorende zaaldienst). We mochten dus eindelijk weer het veld op en daar hadden de coaches wel zin in. Zal het team de onoverwinnelijke reeks van 2015 op het veld kunnen doorzetten? Een behoorlijke aderlating is wel dat Daan nog wel even geblesseerd is, dus daar moest vervanging voor komen. Aangezien we nog wel meer wedstrijden moesten voetballen, meteen maar 2 extra spelers gevraagd van de E2. Sjoerd en Tieme werden bereid gevonden om mee te spelen.
Gelukkig kon Youri na bijna 6 maanden geblesseerd te zijn wel weer spelen, hij speelde op 5 september zijn laatste wedstrijd voor de e1. Met goede moed werd dus begonnen aan deze wedstrijd en het begon aanvankelijk aardig. Er waren wat kleine kansjes en na een mooie aanval kon Lucas uithalen, maar die ging net mis. Door de vele wijzigingen in het team, zag je toch wat gaten vallen en SRC wist hier aardig mee om te gaan. Er werd erg onnauwkeurig gespeeld achterin, op het middenveld en voorin. Alle linies werden afgetroefd en het zag er ongeïnspireerd uit. De ruststand was dan ook 0-2, Mark kon zijn zegje doen en de jongens beloofden beterschap en vol ervoor te gaan. We hebben namelijk veel vaker achter gestaan en toen kwam het ook goed… nu dus niet. De bal ging niet rond, de lange bal werd toegepast, maar dan moet het wel een lange bal zijn en niet een schotje dat 5 meter verder in de voeten van de tegenstander komt. SRC zag het met genoegen aan, want om nou niet denigrerend te zeggen dat ze voetballend heel goed waren, dat maakte deze 1-6 verliespartij dus eigenlijk alleen maar erger. Het enige doelpunt werd gemaakt door Sjoerd. Na eindelijk een mooie aanval aan het einde van de 2e helft, wist hij de keeper te verschalken. De jongens van de E2 werkten wel keihard en die willen we dan nog wel even bedanken.
De zaalwedstrijd moest dan ook nog gespeeld worden en de motivatie was dus behoorlijk gezakt. Youri mag in de zaal nog niet meedoen en Lucas was in de ochtendsessie ook uitgevallen. Die is door de clubarts weer opgelapt en kon verrassend genoeg toch meedoen. Daan en Melle hadden zelf voor een vervanger gezorgd en dat werd Sam Dalmolen uit de F1. Hij begon in de basis en meteen zijn eerste balcontact was goed, dus dat zat wel snor. Door het kleinere aantal spelers in de zaal, zag het er wat overzichtelijker uit en werd er nu wel goed overgespeeld. Melle zag Thijs aan de rechterkant vrij staan en die schoot mooi diagonaal in de linkerhoek en Melle herhaalde dit nog 2 keer. Alle doelpunten waren eigenlijk identiek. Na de 1-0 kwamen de grasshoppers nog wel op 1-1, maar die wedstrijd werd dus gewonnen.
De tweede wedstrijd eigenlijk het zelfde beeld alleen nu scoorden wij niet en de Grasshoppers wel met dat moet gezegd een prachtige aanval. Een dramatische ochtend werd s ’middags weer een beetje recht getrokken, maar er zal wel wat moeten veranderen in de beleving van de jongens.
En het regent…
Zaterdag 20 februari, je houd rekening met afgelasting wanneer je de avond ervoor naar het weer zit te kijken. Niets aan de hand. Er staat een flink windje en daar is alles mee gezegd. De tegenstander van vandaag is VVW. Wij zijn compleet en spreken af dat we voetballen zoals op de training. Kort bij elkaar en goed overspelen. Op verzoek van de tegenstander spelen we 8 tegen 8. Oké allebei een wissel, en dan sta je ook niet zolang stil.
Scheidsrechter Max fluit om kwart over tien en de wedstrijd begint. Nou jullie hadden er echt zin in. Als welpen doken jullie op de bal. Een van de spelers kwam naar me toe en vond het veel te druk op het veld. Een mooi leermomentje: uit elkaar en zoek de ruimte. We waren veelvuldig in de aanval. VVW moest alle zeilen bij zetten om ons bij te houden. En dan toch na tien minuten spelen, weet VVW te scoren. Het stond bij ons absoluut niet goed en de keeper ging ook niet helemaal vrij uit. Er was nog tijd genoeg.
Na de aftrap werd er wederom richting gekozen naar het vijandelijk doel. Deze keer met meer succes. Wie anders dan Menno maakte de 1-1. Ook voor de 2-1 was Menno verantwoordelijk. Marijn nam de 3-1 voor zijn rekening. Goed doorzetten van Bram en hupsakee 4-1. Tussendoor werd ook nogal eens wat gemist. We gaan rusten met de stand van 5-1. Die kwam van de voet van… Menno.
Na de rust is het gedaan met iedere vorm van verzet bij de tegenstander. Als jonge honden rennen we door de defensie van VVW. Het ene doelpunt is nog mooier dan het andere. Tel maar even mee, Menno, Bram, Menno, Menno, Bram, Menno, Marijn, Menno, Bram, Ties doet ook mee en tenslotte nogmaals Menno. Wat een monsterscore: 16-1! Waar gaat dat heen? Twee wedstrijden gespeeld 30 voor en 4 tegen. Wat is het fijn langs de lijn 🙂
Er was iemand die kwam vragen of we misschien te laag zijn ingedeeld. Ik zei, dacht het niet! We kunnen als team gewoon goed voetballen. De volgende wedstrijd is tegen SEW. De coach is dan Robert (de vader van Bram). Succes!
Heb je een verslag en/of foto’s voor op de website? Deze kun je aanleveren via redactie@csvbol.nl
